Review: Sennheiser Momentum Wireless 2.0 hoofdtelefoon

“De beste noise-cancelling koptelefoon boven de €300.”  WhatHifi

“The Sennheiser Momentum 2.0 Wireless heeft zowel met bluetooth als bedraad een geweldig geluid.”  CNET

“Beste geluid in zijn klasse.”  Techradar

Deze fragmenten uit reviews van de Sennheiser Momentum Wireless 2.0 zijn niet van gebakken lucht en komen van grote technamen. Maakt de Sennheiser Momentum Wireless 2.0 zijn faam waar? Wat zijn de voor- en nadelen van een bluetooth koptelefoon? Hoe verhoudt de Wireless 2.0 zich tegenover de vorige generatie Sennheiser Momentum? Op al deze vragen, en meer, geven we antwoord in deze review van de Sennheiser Momentum Wireless 2.0.

Haperende introductie

De introductie van de Sennheiser Momentum Wireless 2.0 ging niet van het leien dakje. Sennheiser begon in het najaar van 2015 met de verkoop van de draadloze variant van de Sennheiser Momentum 2.0, maar haalde de koptelefoon al snel uit de schappen wegens verbindingsproblemen met Apple computers. In het voorjaar was de koptelefoon weer internationaal beschikbaar voor een prijs van €450. Daarmee behoort de Momentum-serie van Sennheiser tot het hogere segment in de koptelefoonmarkt.

Sennheiser richt zich op hoogwaardige geluidskwaliteit in combinatie met een mooi en strak uiterlijk en is daarmee een directe concurrent voor populaire merken zoals Beats. Hiermee wil Sennheiser ook de jongere koper met budget aantrekken.

Uitstekende bouwkwaliteit en sierlijk uiterlijk

Voor een dergelijk hoog segment is een hoge bouwkwaliteit natuurlijk vanzelfsprekend, en Sennheiser heeft dit dan ook goed aangepakt. Ik heb de Ivory-uitvoering, en de hoogglanzende lak op de buitenzijde van de oorcups vallen meteen op. Deze kleur geeft de koptelefoon een sierlijke en chique uitstraling die de prijs recht aandoet. De hoofdband is aan de bovenzijde van donker leer gemaakt, met lichtere stiksels.

Het beste aan de bouw van de Momentum 2.0 Wireless is het heerlijk zachte leer op de oorcup. De cups zijn over-ear en redelijk dik gemaakt. Hiermee wordt er een hoog draagcomfort gecreëerd. De hoofdband draagt hier daarentegen altijd aan bij. Deze voelt redelijk hard aan de onderzijde en bij langdurige luistersessies voel je deze dan ook wel. Gelukkig kan je makkelijk de hoogte van de koptelefoon aanpassen door de oorcups naar beneden te schuiven. Je hebt ongeveer 5 centimeter om de koptelefoon qua hoogte aan te passen. De breedte van de koptelefoon in zijn geheel is toegenomen tegenover de vorige generatie. Daarmee zit de 2.0 Wireless erg comfortabel om je hoofd en krijg je geen last van je oren tijdens het luisteren. De koptelefoon is vrij flexibel en kan makkelijk nog een stuk breder indien dit nodig is.

De oorcups zelf zijn redelijk groot door de ingebouwde DAC, AMP, accu, micro-usb poort, NFC en ingebouwde controllers voor de muziek. Verwacht geen slanke koptelefoon bij de Momentum Wireless 2.0. Gelukkig kan de koptelefoon in elkaar worden geklapt om compact in de hoes te worden gestopt. Het in elkaar klappen was niet mogelijk bij de vorige generatie Momentum. De bijgeleverde hoes is niet van bijzonder hoge kwaliteit, maar voldoet verder prima, al vangt ie wel erg veel stof. Helaas is de hoes niet in de kleurstelling van de koptelefoon gemaakt, iets wat bij de vorige generatie nog wel het geval was.

Geluidskwaliteit met Bluetooth en ANC

Verreweg het meest indrukwekkende aan de Sennheiser Wireless 2.0 is het geluid. Daar waar de vorige Momentum al veel lof kreeg vanwege het goede geluid, daar gaat de 2.0 nog een stap verder. De bass is uitstekend, zonder overheersend te zijn. Het midden klinkt ontzettend helder en je hoort details die je op een koptelefoon in een ander segment niet zou horen. Het hoog is ook erg goed. Alleen scherpe klanken zoals de “s” in bluetoothmodus kunnen bij hoog volume wel eens scherp doorklinken. In de bedrade modus hoor je dit niet meer. Voor de rest is de bass in bedrade modus ook een tikkeltje steviger, maar dit verschil is miniem.

Het geluid klinkt zowel het laag, midden, als hoog beter dan de bedrade Sennheiser Momentum, iets wat mij erg verraste. Na luistersessies met beide koptelefoons ben ik blij als ik weer de Wireless 2.0 opdoe vanwege het uitstekende geluid. Sennheiser heeft hier uitstekend werk verricht door zulk gebalanceerd en goed geluid via bluetooth mogelijk te maken. De ingebouwde DAC en AMP van de koptelefoon zullen hier ongetwijfeld aan bijdragen.

Bluetooth 4.0, waarmee de Momentum 2.0 Wireless werkt, is ook een stuk verfijnder met het digitale audiosignaal dan voorgaande bluetoothversies. Via m’n MacBook heb ik nog aptX getest, want deze codec wordt in de Sennheiser ondersteunt. AptX is een codec van bluetooth die voor hogere kwaliteit zorgt. Ik kon echter geen enkel verschil horen met de standaard SBC codec, die ik met mijn Nexus 5 gebruikte.

De ANC (Active Noise Cancelling) zorgt met anti-geluidsgolven ervoor dat omgevingsgeluid tot op zekere hoogte wordt weggefilterd. De ANC staat altijd aan als er nog genoeg accu is, en is dus niet handmatig uit te schakelen. Als je de koptelefoon inschakelt hoor een zachte ruis waarmee de ANC wordt ingeschakeld. Bij het uitdoen hoor je de ruis wegvallen en dringt er weer omgevingsgeluid tot je door. De Momentum gebruikt vier microfoons om geluid op te vangen en kan geluid tot en met 25 dB compleet wegfilteren. In de praktijk betekent dit dat er bijzonder weinig geluiden tot je doordringen. Vooral in omgevingen zoals de auto, bus of vliegtuig waarbij er langdurig een eentonig geluid wordt gemaakt, werkt de ANC prima. Natuurlijk worden plotselinge geluiden zoals schreeuwende kinderen niet buitengehouden, maar je hoort ze wel een stuk minder. Te sterke ANC kan zorgen voor mindere geluidskwaliteit en problemen met het gewichtsorgaan, maar bij de Momentum merk van beide zaken niks. ANC is een fijne toevoeging en zorgt voor net wat extra focus op de muziek door omgevingsgeluid weg te filteren.

Bluetooth koptelefoon: is het wat?

Dit is mijn eerste bluetooth koptelefoon en aanvankelijk was ik vrij sceptisch naar aanleiding wat ik op het internet las. Bedrade koptelefoons zouden betere geluidskwaliteit geven, het opladen van de koptelefoon is een gedoe etc. Door de Sennheiser Momentum 2.0 Wireless ben ik helemaal overtuigd van bluetooth-koptelefoons. Toch is het nog niet perfect. Laat ik het uitleggen.

De voordelen van bluetooth zijn enorm groot. Nooit meer gedoe met een kabel, ik ben er totaal aan gewend geraakt. Van kamer naar kamer lopen zonder m’n telefoon bij je te hebben en de muziek speelt gewoon door werkt prima. Gewoon kunnen weglopen als je even snel wat anders moet doen: ideaal. De range van de Sennheiser Momentum Wireless 2.0 is ongeveer 10 tot 15 meter. Met dikke muren ertussen kan je nog wel een ruimte verderop zijn, maar twee muren ertussen werkt meestal niet meer. In mijn ervaring kan ik een verdieping omhoog lopen terwijl mijn telefoon beneden ligt en de muziek zal meestal door blijven spelen.

Daarnaast is het signaal dat bluetooth doorgeeft aan de koptelefoon digitaal. Daarom heeft de Sennheiser ingebouwde controllers aan de onderzijde van de rechterschelp waarmee onder andere het volume kan worden aangepast, de track op pauze/hervat kan worden en naar volgende/vorige track kan worden geskipt. In mijn ogen was de linkerzijde handiger geweest voor de controllers, aangezien je dan met je rechterhand nog andere dingen kan doen, maar na een tijdje wen je hier wel aan. De controllers zijn handig voor als je snel je volume wilt aanpassen of de muziek op pauze wilt zetten zonder je smartwatch of telefoon te moeten gebruiken: breng je hand omhoog en klaar. Met een andere koptelefoon zat ik al snel te zoeken naar de controllers die er niet waren.

Een ander voordeel is het automatisch wisselen tussen audio-inputs. De Momentum 2.0 kan aan meerdere apparaten tegelijk worden gekoppeld en zal automatisch wisselen van input als er audio start op het ander apparaat. Luister je muziek op je telefoon en wissel je even naar YouTube op je pc, dan zal na afloop je muziek op je telefoon automatisch weer doorspelen. Dit kan ook irritant zijn als er een systeemgeluid van je pc komt zoals een foutmelding: dan zal de muziek stoppen en pas na een paar seconden weer doorgaan met spelen. Ook pakt de Momentum de verbinding van mijn MacBook niet altijd goed op als ik deze even op stand-by zet. De enige oplossing is de koptelefoon uit- en en weer inschakelen, een proces dat een goede vijf seconden in beslag neemt. Verbindingsproblemen met mijn Nexus had ik dan weer niet, dus misschien heeft Sennheiser niet alle problemen met Apple weten op te lossen.

Ook kan je het volume van de Momentum 2.0 Wireless op zowel de koptelefoon zelf aanpassen, als op het apparaat waar de audio van wordt afgespeeld. Het volume wordt gesynchroniseerd tussen deze apparaten, zodat je altijd hetzelfde volumeniveau aanpast, waar je dit ook doet.

De knoppen zelf voelen vrij goedkoop aan. Er zijn twee knoppen op de 2.0 Wireless: één om de koptelefoon in- en uit te schakelen, en de andere om de muziek te beheren. De powerbutton heeft bijna geen travel en voelt nogal sponzig aan: je weet niet zo goed of je de knop nou wel of niet hebt ingedrukt. Gelukkig is er een koele vrouwenstem die je vertelt of je de koptelefoon in- of uitschakelt.

De andere knop heeft teveel functies om op te noemen: hij kan naar voren en achteren worden geschoven om het geluid aan te passen, indrukken is pauze/hervatten, twee keer indrukken is volgende track, en drie keer indrukken is het vorige nummer, maar is óók het accupercentage opvragen als je geen muziek luistert. Als je wordt gebeld kan je opnemen door één keer te klikken, met ingedrukt houden druk hem weg etc etc. Nodeloos ingewikkeld allemaal, hier had Sennheiser er beter aan gedaan om meerdere knoppen te gebruiken.

Als je twee keer de knop indrukt om naar het volgende nummer te gaan zorgt dat er vaker wel dan niet voor dat je nummer op pauze gaat omdat hij maar één klik registreert. Niet erg handig. Daarom gebruik in de praktijk de knop alleen voor het aanpassen van volume en het nummer te pauzeren: de rest bedien ik via m’n smartwatch of telefoon.

Voldoende uithoudingvermogen

De accuduur wordt door Sennheiser gegeven op 22 uur playtime. Ik heb eenmalig bijgehouden hoe lang ik de koptelefoon gebruikte en kwam tot een totaal van 23.5 uur. Daarmee is de 22 uur van Sennheiser makkelijk te halen. Met veel audio luisteren kom ik zo rond de vijf dagen gebruik uit, wat mij betreft meer dan voldoende. De koptelefoon geeft een waarschuwing via de koele vrouwenstem dat de koptelefoon opgeladen moet worden. Sennheiser geeft geen percentages, maar indicaties hoe vol de accu is. Deze indicaties gaan van onder de 3 uur playtime, 3 t/m 5 uur, 5-11 uur, 11-18 en 18-22 uur.

Mocht je koptelefoon leeg zijn midden in een luistersessie, wat mij niet zelden overkomt, dan kan je de Momentum ook gewoon bedraad beluisteren, zodat je nog gewoon je film kan afkijken. De ANC en controllers werken dan niet meer. Na de luistersessie kan je de koptelefoon opladen. Het opladen gebeurt via micro-usb en kan via je laptop of een smartphone-oplader. Dit is zo gebeurd: volledig opladen is binnen 3 uur klaar, en binnen een halfuur heb je tussen de “5 en 11 uur playtime.”

Conclusie

Door middel van een chic uiterlijk en gebalanceerd geluid via een bluetooth-aansluiting heeft Sennheiser een volwaardige opvolger van de Momentum-serie gecreëerd. De adviesprijs bedraagt een flinke €450, en dat is veel geld voor een koptelefoon. Sennheiser richt zich duidelijk op het geluid en uitstraling als voornaamste verkooppunten en slaagt hier goed in. Er is nog wel wat werk te verrichten op het gebied van knoppen-management, dit zit ronduit onlogisch in elkaar. Zowel de knoppen als de werking zelf verdienen nog wat finetuning.

De combinatie van goede geluidskwaliteit en bluetooth stuit nog op veel weerstand op het internet, en wat mij betreft is dit niet terecht. Alleen dat al maakt de Sennheiser Momentum Wireless 2.0 een goede koptelefoon waarmee ik de komende 3/4 jaar makkelijk vooruit kan.